Interaksi sosial kejiranan komuniti bandar: kes kajian Taman Ungku Tun Aminah, Johor Bharu, Johor / Norazah Abd Majid
Interaksi sosial kejiranan adalah merujuk kepada aktiviti yang dijalankan di kalangan jiran iaitu berinteraksi antara satu sama lain dalam sesebuah kawasan perumahan.Para ahli perancangan sosial dan fizikal menggunakan pelbagai pendekatan yang sesuai bagi mewujudkan kawasan kediaman yang selesa, sel...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Thesis |
| Language: | English |
| Published: |
2002
|
| Online Access: | https://ir.uitm.edu.my/id/eprint/71555/1/71555.PDF |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Interaksi sosial kejiranan adalah merujuk kepada aktiviti yang dijalankan di kalangan jiran iaitu berinteraksi antara satu sama lain dalam sesebuah kawasan perumahan.Para ahli perancangan sosial dan fizikal menggunakan pelbagai pendekatan yang sesuai bagi mewujudkan kawasan kediaman yang selesa, selamat serta mempunyai interaksi sosial yang baik di kalangan penduduknya. Namun begitu, terdapat isuyang menyatakan bahawa komuniti bandar masa kini mempunyai kurang interaksi,tidak mengamalkan sikap gotong-royong, amalan bekerjasama, kurang semangat kejiranan dan lebih kritikal lagi, terdapat jiran yang tidak mengenali jiran sebelahnya.Hasrat kerajaan ingin menjadikan masyarakat Malaysia sebuah masyarakatpenyayang mungkin tidak akan tercapai jika fenomena seperti ini berterusan. Kajianseperti in perlu dijalankan sebagaj asas dalam membentuk garis panduan yangberkaitan dengan interaksi sosial kejiranan di kawasan perumahan. Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti dan membuktikan tahap interaksi sosial kejiranan yang wujud di dalam komuniti bandar di kawasan perumahan terancang pada masa kini.Melalui kajian ini, penemuan telah membuktikan bahawa masih terdapatnya interaksisosial yang baik di dalam komuniti bandar di kawasan perumahan. Faktor masaadalah di antara halangan yang menyebabkan interaksi sosial kurang berlaku.Sebilangan komuniti bandar adalah terdiri daripada mereka yang bekerja Namunbegitu berdasarkan penemuan kajian didapati, komuniti bandar masih mengamalkan budaya bertegur apa dan memberi salam, berbual-bual di luar rumah serta menziarahi jiran walaupun dalam kekerapan setahun. Selain itu amalan gotongroyong, bantu membantu, sikap mempercayai jiran, melakukan aktiviti masa lapang secara bersama di kalangan penduduk setempat masih diamalkan. Kemudahan masyarakat yang disediakan di kawasan perumahan temyata mampu bertindak sebagai pemangkin kepada interaksi sosial kejiranan penduduk di Kawasan perumahan ini. Selain itu tahap mutu perancangan perumahan perlu dipertingkatkan selaras dengan matlamat perancangan bandar untuk mewujudkan tempat kediaman yang teratur, selesa di mana penduduk dapat hidup secara aman serta menikmati kemudahan secara bersama. Perkara seperti ini perlu dipandang serius oleh jururancang bandar di dalam perancangan kawasan perumahan di bandar. Hal inisecara tidak langsung turut mendorong ke arah tingkat interaksi sosial yang baik dan membawa keharmonian hidup sejagat. |
|---|