Kecenderungan rasa di kalangan etnik Kadazandusun di Sabah
Kajian ini dijalankan bagi menentukan nilai ambang rasa pengenalan dan kecenderungan rasa bagi 3 rasa asas (manis, masin dan masam) berdasarkan lokasi (pedalaman dan pesisir pantai) dan pengambilan makanan di kalangan etnik Kadazandusun di Sabah. Seramai 200 orang berumur di antara 20-55 tahun di...
Saved in:
| 主要作者: | |
|---|---|
| 格式: | Thesis |
| 語言: | English |
| 出版: |
2011
|
| 主題: | |
| 在線閱讀: | https://eprints.ums.edu.my/id/eprint/5879/1/mt000000072.pdf |
| 標簽: |
添加標簽
沒有標簽, 成為第一個標記此記錄!
|
| 總結: | Kajian ini dijalankan bagi menentukan nilai ambang rasa pengenalan dan
kecenderungan rasa bagi 3 rasa asas (manis, masin dan masam) berdasarkan
lokasi (pedalaman dan pesisir pantai) dan pengambilan makanan di kalangan etnik
Kadazandusun di Sabah. Seramai 200 orang berumur di antara 20-55 tahun dipilih
secara rawak (strata) untuk menjadi panel kajian ini. Kaedah 3 Alternatif Pilihan
Secara Paksaan (3AFC) bagi menentukan nilai ambang rasa manakala ujian hedonik
digunakan untuk menentukan kecenderungan rasa. Borang soal selidik (FFQ)
digunakan bagi mengkaji tabiat dan pengambilan makanan. Panel dibahagikan
kepada 3 kumpulan berdasarkan kekerapan pengambilan makanan yang berkaitan
dengan rasa asas yang dikaji (rendah, sederhana, tinggi). Panel pedalaman
mempunyai nilai ambang rasa manis (10.97±3.69 g/L) dan masin (1.14±0.38 g/L)
yang lebih rendah berbanding panel pesisir pantai (manis=11.56±3.71
g/L; masin=1.23±0.39 g/L) bagi semua rasa asas yang dikaji kecuali rasa masam.
Bagi tahap kepekatan dan tahap kesukaan, pola respons panel adalah berbeza
berdasarkan geografi dan pengambilan makanan bagi rasa manis dan masam.
Tiada perbezaan yang signifikan dicatatkan bagi rasa masin (p>0.05). Kedua-dua
kumpulan panel lebih menyukai stimuli asas di mana kepekatannya adalah sama
dengan produk pasaran yang digunakan di dalam kajian. Terdapat kolerasi positif di
antara ambang rasa dan kepekatan yang disukai dan juga di antara pengambilan
makanan dan kepekatan yang disukai (p<0.01). Namun begitu, tiada kolerasi di
antara nilai ambang rasa dan pengambilan makanan (p>0.01). Individu yang
menyukai makanan yang berkepekatan tinggi lebih cenderung untuk mempunyai
nilai ambang rasa yang lebih tinggi dan pengambilan makanan yang lebih tinggi
bagi satu-satu rasa. Faktor lokasi dan budaya mempengaruhi perbezaan
penerimaan rasa etnik Kadazandusun. Namun, pendedahan dan pengalaman
erhadap sesuatu sensasi rasa memberikan impak yang lebih besar terhadap
penerimaan rasa individu. |
|---|