Hubungan tingkah laku kejurulatihan dengan motivasi atlet bola sepak di sekolah sukan Malaysia
Kajian ini dijalankan untuk membandingkan tingkah laku kejurulatihan dalam kalangan jurulatih bola sepak dan mengenal pasti kesannya terhadap motivasi atlet bola sepak sekolah sukan di Malaysia. Seramai 123 orang atlet bola sepak (min umur = 15.30 tahun,SD = 1.61 tahun) dari tiga buah sekolah sukan...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Thesis |
| Language: | English |
| Published: |
2014
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/52160/1/FPP%202014%2030RR.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Kajian ini dijalankan untuk membandingkan tingkah laku kejurulatihan dalam kalangan jurulatih bola sepak dan mengenal pasti kesannya terhadap motivasi atlet bola sepak sekolah sukan di Malaysia. Seramai 123 orang atlet bola sepak (min umur = 15.30 tahun,SD = 1.61 tahun) dari tiga buah sekolah sukan telah dipilih dalam kajian ini dengan menggunakan kaedah pensampelan rawak mudah. Kajian tinjauan ini menggunakan soal selidik Coaching Behavior Scale for Sport (CBS-S, 1999) bagi mengukur tingkah laku kejurulatihan dan Sport Motivation Scale (SMS, 1995) bagi mengukur motivasi atlet. Dapatan kajian rintis menunjukkan nilai kebolehpercayaan yang tinggi bagi CBS-S iaitu .96 dengan korelasi item, r = .82 hingga .94 manakala SMS menunjukkan kebolehpercayaan yang mencukupi iaitu .79 dengan korelasi item, r = .59 hingga .88. Analisis deskriptif dan inferens, ujian statistik ANOVA satu hala serta analisis regrasi digunakan untuk menganalisis data yang dikumpul. Dapatan kajian menunjukkan terdapat perbezaan tingkah laku kejurulatihan yang signifikan antara jurulatih bola sepak dalam enam daripada tujuh dimensi tingkahlaku kejurulatihan. Terdapat juga perbezaan signifikan yang ditunjukkan dalam dua jenis motivasi daripada tujuh jenis motivasi. Dapatan kajian juga menunjukkan terdapat hubungan yang signifikan di antara empat dimensi tingkah laku kejurulatihan dengan enam jenis motivasi atlet. Hanya dimensi hubungan peribadi negatif yang mempunyai hubungan signifikan dengan amotivasi. Analisis regrasi juga menunjukkan dimensi latihan fizikal dan perancangan merupakan pengaruh dominan yang signifikan bagi tingkah laku kejurulatihan terhadap motivasi ekstrinsik dikenalpasti (jJ = .31, p < .05) dan motivasi ekstrinsik peraturan luaran (jJ =.34, p < .01). Manakala hubungan peribadi negatif (j3 = .42, p < .01) merupakan pengaruh dominan terhadap amotivasi atlet. Kajian ini menyimpulkan bahawa penggunaan tingkah laku kejurulatihan yang sesuai semasa sesi latihan dan perancangan latihan dapat meningkatkan motivasi atlet serta pembinaan hubungan jurulatih-atlet yang baik boleh mengurangkan kesan amotivasi dalam kalangan atlet bola sepak muda. |
|---|