Kesan program permainan terhadap kemahiran motor kasar kanak-kanak prasekolah di Negeri Sembilan, Malaysia
Kajian ini menumpukan kepada bidang perkembangan motor kasar dalam kalangan kanak-kanak prasekolah. Perkembangan kemahiran motor kasar yang selari dengan umur kronologi melalui aktiviti fizikal menjadikan kanak-kanak menguasai kemahiran lokomotor dan kemahiran kawalan objek. Kajian ini bertujuan...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Thesis |
| Language: | English |
| Published: |
2016
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/66920/1/FPP%202016%2037%20IR.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Kajian ini menumpukan kepada bidang perkembangan motor kasar dalam kalangan
kanak-kanak prasekolah. Perkembangan kemahiran motor kasar yang selari dengan
umur kronologi melalui aktiviti fizikal menjadikan kanak-kanak menguasai
kemahiran lokomotor dan kemahiran kawalan objek. Kajian ini bertujuan untuk
menentukan kesan program permainan ke atas skor kesetaraan umur lokomotor, skor
kesetaraan umur kawalan objek dan skor kemahiran motor kasar. Kajian adalah
berbentuk kuasi eksperimen yang melibatkan kanak-kanak yang berumur enam
tahun di sebuah sekolah prasekolah di Bandar Seremban yang mengikuti pengajaran
Fizikal dan Estetika melalui Kurikulum Standard Prasekolah Kebangsaan (KSPK).
Saiz sampel kajian terdiri daripada 50 kanak-kanak prasekolah ( L=32, P=18)
kaedah persampelan berlapis dan persampelan mudah. Instrumen yang digunakan
dalam kajian ini ialah inventori Test Of Gross Motor Development-2 (TGMD-2)
yang dibangunkan oleh Ulrich (2000). Data yang diperolehi melalui ujian keupayaan
motor merangkumi enam ujian lokomotor dan enam ujian kawalan objek. Analisis
MANOVA dan MANCOVA digunakan untuk menentukan kesan program intervensi
dengan mengawal ujian pra. Dapatan : Dapatan daripada ujian pra menunjukkan
bahawa pemboleh ubah bersandar GMDQ menunjukkan tidak terdapat perbezaan
yang signifikan iaitu GMDQ [F( 1,48)=2.035; p>0.05, eta squared =.041]. Ujian
Pasca pula menunjukkan terdapat kesan program permainan yang signifikan
terhadap kemahiran motor kasar kanak-kanak prasekolah. Terdapat perbezaan yang
signifikan bagi min perkembangan motor kasar [F(3,46)=11.296;p<0.05, eta
squared=.424] antara kumpulan kawalan dan rawatan. Analisis ujian Univariat F,
menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan dalam skor ujian pasca bagi
pemboleh ubah bersandar GMDQ [F(1,48)=20.215; p<0.05, eta squared=.296], AEL
[F(1,48)=21.324; p<0.05, eta squared = .308] dan AEM [(1,48)=24.71; p<0.05, eta
squared = .340] bagi kumpulan rawatan dan kawalan.
Perbincangan : Berdasarkan kajian ini didapati tahap perkembangan motor kasar
kanak-kanak prasekolah tidak setara dengan umur lokomotor dan kawalan objek.
Secara keseluruhannya tahap perkembangan motor kanak-kanak prasekolah berada pada tahap yang rendah. Keputusan analisis menyokong program intervensi yang
menggunakan program permainan dapat membantu meningkatkan tahap kemahiran
motor kasar kanak-kanak kumpulan rawatan. Oleh yang demikian, Kurikulum
Standard Prasekolah Kebangsaan Pendidikan Fizikal Dan Estetika perlu dikaji
semula dengan menambah elemen-elemen yang berkaitan dengan kemahiran motor
kasar kanak-kanak yang berbentuk permainan. |
|---|