Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah

Pendidikan Keselamatan Jalan Raya (PKJR) merupakan satu usaha jangka panjang untuk melahirkan generasi yang celik dan mengamalkan ilmu keselamatan jalan raya. Berdasarkan keputusan Jawatankuasa Kabinet mengenai Keselamatan Jalan Raya tahun 2006, Kementerian Pelajaran (kini Kementerian Pendidikan Mal...

Full description

Saved in:

Bibliographic Details
Main Author:	Ismail, Mazlan
Format:	Thesis
Language:	English
Published:	2016
Subjects:	Traffic safety and children Traffic safety - Study and teaching Children - Attitudes
Online Access:	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/69190/1/FEM%202016%2011%20-%20IR.pdf
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

id	my-upm-ir.69190
record_format	uketd_dc
spelling	my-upm-ir.691902019-06-27T07:31:17Z Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah 2016-02 Ismail, Mazlan Pendidikan Keselamatan Jalan Raya (PKJR) merupakan satu usaha jangka panjang untuk melahirkan generasi yang celik dan mengamalkan ilmu keselamatan jalan raya. Berdasarkan keputusan Jawatankuasa Kabinet mengenai Keselamatan Jalan Raya tahun 2006, Kementerian Pelajaran (kini Kementerian Pendidikan Malaysia) dan Kementerian Pengangkutan dipertanggungjawabkan dalam pelaksanaan PKJR di Sekolah Rendah di seluruh negara. Sehubungan dengan itu, kajian ini bertujuan untuk melihat kesan pelaksanaan program PKJR di sekolah rendah terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan pelajar yang telah melalui PKJR sebagai pengguna jalan raya yang dipamerkan melalui tingkah laku kanak-kanak hasil daripada pengajaran dan pembelajaran PKJR secara formal di dalam biik darjah di seluruh negara. Dalam meneliti keberkesanan pelaksanaan PKJR tersebut, kaedah kajian tinjauan digunakan melalui persampelan mudah, manakala pengumpulan data melalui pengedaran soal selidik. Dapatan kebolehpercayaan uji rintis adalah tinggi ( sikap α=0.873, norma subjektif α =0.722, kawalan tingkah laku yang dipersepsi α =0.894 dan niat α=0.864). Sebanyak 557 responden yang mewakili murid tahun lima di seluruh negara diambil kira dalam kajian. Model Teori Tingkah laku Berencana (TPB) Ajzen (1991) digunakan dalam kajian ini. Dapatan menunjukkan tahap sikap terhadap tingkah laku dalam pelaksanaan PKJR berada pada tahap sederahana iaitu 50.3% (280), manakala tahap norma subjektif 90.7 % (505) dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi 64.8% (361) terhadap tingkah laku dalam pelaksanaan PKJR adalah tinggi. Manakala tahap niat membentuk sikap positif kesan pelaksanaan PKJR adalah tinggi iaitu 64.6% (360). berbanding perbezaan yang signifikan dengan tahap sederahana iaitu 34.8% (194). Dalam analisis korelasi antara faktor sikap r=.480 (p)≤ 0.01, norma subjektif r=.262 (p)≤ 0.01 dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi r=.249 (p)≤ 0.01 dengan niat dalam pelaksanaan PKJR terhadap kanak-kanak bertingkah laku ketika berada di jalan raya terdapat hubungan yang signifikan. Analisis regresi berganda pula mendapati pemboleh ubah sikap adalah menyumbang kepada tahap niat dalam pelaksanaan PKJR terhadap kanak-kanak untuk bertingkah laku ketika berada di jalan raya iaitu β=0.428. Begitu juga ketiga-tiga hipotesis berkaitan hubungan sikap terhadap tingkah laku, norma subjektif dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi dengan niat ditolak. Justeru, dapatan kajian ini boleh membantu pihak-pihak terbabit, khususnya KPM mengkaji semula akan pelaksanaan PKJR di sekolah. Traffic safety and children Traffic safety - Study and teaching Children - Attitudes 2016-02 Thesis http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/69190/ http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/69190/1/FEM%202016%2011%20-%20IR.pdf text en public doctoral Universiti Putra Malaysia Traffic safety and children Traffic safety - Study and teaching Children - Attitudes
institution	Universiti Putra Malaysia
collection	PSAS Institutional Repository
language	English
topic	Traffic safety and children Traffic safety - Study and teaching Children - Attitudes
spellingShingle	Traffic safety and children Traffic safety - Study and teaching Children - Attitudes Ismail, Mazlan Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
description	Pendidikan Keselamatan Jalan Raya (PKJR) merupakan satu usaha jangka panjang untuk melahirkan generasi yang celik dan mengamalkan ilmu keselamatan jalan raya. Berdasarkan keputusan Jawatankuasa Kabinet mengenai Keselamatan Jalan Raya tahun 2006, Kementerian Pelajaran (kini Kementerian Pendidikan Malaysia) dan Kementerian Pengangkutan dipertanggungjawabkan dalam pelaksanaan PKJR di Sekolah Rendah di seluruh negara. Sehubungan dengan itu, kajian ini bertujuan untuk melihat kesan pelaksanaan program PKJR di sekolah rendah terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan pelajar yang telah melalui PKJR sebagai pengguna jalan raya yang dipamerkan melalui tingkah laku kanak-kanak hasil daripada pengajaran dan pembelajaran PKJR secara formal di dalam biik darjah di seluruh negara. Dalam meneliti keberkesanan pelaksanaan PKJR tersebut, kaedah kajian tinjauan digunakan melalui persampelan mudah, manakala pengumpulan data melalui pengedaran soal selidik. Dapatan kebolehpercayaan uji rintis adalah tinggi ( sikap α=0.873, norma subjektif α =0.722, kawalan tingkah laku yang dipersepsi α =0.894 dan niat α=0.864). Sebanyak 557 responden yang mewakili murid tahun lima di seluruh negara diambil kira dalam kajian. Model Teori Tingkah laku Berencana (TPB) Ajzen (1991) digunakan dalam kajian ini. Dapatan menunjukkan tahap sikap terhadap tingkah laku dalam pelaksanaan PKJR berada pada tahap sederahana iaitu 50.3% (280), manakala tahap norma subjektif 90.7 % (505) dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi 64.8% (361) terhadap tingkah laku dalam pelaksanaan PKJR adalah tinggi. Manakala tahap niat membentuk sikap positif kesan pelaksanaan PKJR adalah tinggi iaitu 64.6% (360). berbanding perbezaan yang signifikan dengan tahap sederahana iaitu 34.8% (194). Dalam analisis korelasi antara faktor sikap r=.480 (p)≤ 0.01, norma subjektif r=.262 (p)≤ 0.01 dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi r=.249 (p)≤ 0.01 dengan niat dalam pelaksanaan PKJR terhadap kanak-kanak bertingkah laku ketika berada di jalan raya terdapat hubungan yang signifikan. Analisis regresi berganda pula mendapati pemboleh ubah sikap adalah menyumbang kepada tahap niat dalam pelaksanaan PKJR terhadap kanak-kanak untuk bertingkah laku ketika berada di jalan raya iaitu β=0.428. Begitu juga ketiga-tiga hipotesis berkaitan hubungan sikap terhadap tingkah laku, norma subjektif dan kawalan tingkah laku yang dipersepsi dengan niat ditolak. Justeru, dapatan kajian ini boleh membantu pihak-pihak terbabit, khususnya KPM mengkaji semula akan pelaksanaan PKJR di sekolah.
format	Thesis
qualification_level	Doctorate
author	Ismail, Mazlan
author_facet	Ismail, Mazlan
author_sort	Ismail, Mazlan
title	Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
title_short	Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
title_full	Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
title_fullStr	Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
title_full_unstemmed	Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
title_sort	kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah
granting_institution	Universiti Putra Malaysia
publishDate	2016
url	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/69190/1/FEM%202016%2011%20-%20IR.pdf
_version_	1747812669763616768

Kesan pendidikan keselamatan jalan raya terhadap niat membentuk sikap positif dalam kalangan murid sekolah rendah

Similar Items