Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah

Kajian yang bertujuan untuk meneliti variasi Bahasa Melayu dalam kalangan masyarakat Sipitang di Sabah ini dilakukan kerana perbezaan sarjana mengenai bahasa Melayu dialek Sabah, kerancuan bahasa dan perbezaan kosa kata antara kaum. Secara umumnya, variasi bahasa Melayu dianalisis menggunakan ke...

Full description

Saved in:

Bibliographic Details
Main Author:	Ombi, Kamarlin
Format:	Thesis
Language:	English
Published:	2019
Subjects:	Malay language - Sabah - Malaysia Malay language - Variation Language and languages - Variation
Online Access:	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/98750/1/FBMK%202021%206%20-%20IR.pdf
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

id	my-upm-ir.98750
record_format	uketd_dc
spelling	my-upm-ir.987502022-09-15T06:56:21Z Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah 2019-08 Ombi, Kamarlin Kajian yang bertujuan untuk meneliti variasi Bahasa Melayu dalam kalangan masyarakat Sipitang di Sabah ini dilakukan kerana perbezaan sarjana mengenai bahasa Melayu dialek Sabah, kerancuan bahasa dan perbezaan kosa kata antara kaum. Secara umumnya, variasi bahasa Melayu dianalisis menggunakan kerangka sifat leksikon, perubahan variasi bahasa Melayu dianalisis berdasarkan Teori Substratum, seterusnya merumuskan hubungan variasi bahasa Melayu dengan budaya setempat. Secara khususnya, tiga objektif kajian iaitu mengenal pasti variasi bahasa Melayu masyarakat Sipitang di Sabah, menganalisis perubahan yang mempengaruhi penggunaan variasi bahasa Melayu di Sipitang, Sabah, dan merumuskan variasi bahasa Melayu dan kaitannya dalam budaya setempat masyarakat Sipitang di Sabah. Sampel kajian ialah kaum peribumi Sabah dari kaum Murut, Dusun, Bajau, Brunei dan Kedayan yang bermastautin di daerah Sipitang. Kajian ini dilakukan dengan menerapkan teori substratum (Aitchison, 2004) yang membahagikan teori ini kepada lima prinsip umum iaitu, unsur asing, substratum lawan pinjaman, prestij sosial dan keperluan fungsi. Kajian ini juga menggunakan kerangka sifat leksikon Asma Haji Omar (2008) dengan memfokuskan pembentukan leksem yang terdiri daripada bahasa standard, kata dialek, kata pinjam dan kata ganda. Seterusnya kajian yang dijalankan secara lapangan ini melibatkan seramai 40 responden yang terdiri daripada kaum di daerah Sipitang. Memandangkan kebanyakan penutur kaum peribumi Sabah menggunakan bahasa Melayu Sabah sebagai bahasa kedua, mereka cenderung meminjam perkataan bahasa ibunda masing-masing. Perkara yang paling ketara dalam kajian ini ialah variasi kawasan atau daerah kerana kelainan penggunaan kata dan ungkapan-ungkapan tertentu dapat dikesan daripada percakapan lima kaum yang dikaji. Seterusnya, hasil dari kajian ini pengkaji mendapati responden daripada lima kaum di Sipitang merupakan golongan yang sangat aktif untuk mencorak variasi bahasa Melayu Sabah. Intipati kajian menunjukkan bahawa dialek Brunei dan Kedayan sangat berpengaruh dalam leksikal bahasa Melayu Sabah. Bahasa Melayu kaum peribumi Sabah turut mencerminkan budaya dialek dalam perkataan-perkataan yang mendukung makna berkaitan kepercayaan agama, idea ghaib, makanan, objek dan amalan. Bahasa Melayu Sabah ialah cabang daripada vernakular Melayu Brunei yang telah menerima pengaruh serantau dan berkembang menjadi satu komunikasi antara kaum dengan ciri pijin. Malay language - Sabah - Malaysia Malay language - Variation Language and languages - Variation 2019-08 Thesis http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/98750/ http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/98750/1/FBMK%202021%206%20-%20IR.pdf text en public doctoral Universiti Putra Malaysia Malay language - Sabah - Malaysia Malay language - Variation Language and languages - Variation Mohd Kiram, Norazlina
institution	Universiti Putra Malaysia
collection	PSAS Institutional Repository
language	English
advisor	Mohd Kiram, Norazlina
topic	Malay language - Sabah - Malaysia Malay language - Variation Language and languages - Variation
spellingShingle	Malay language - Sabah - Malaysia Malay language - Variation Language and languages - Variation Ombi, Kamarlin Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
description	Kajian yang bertujuan untuk meneliti variasi Bahasa Melayu dalam kalangan masyarakat Sipitang di Sabah ini dilakukan kerana perbezaan sarjana mengenai bahasa Melayu dialek Sabah, kerancuan bahasa dan perbezaan kosa kata antara kaum. Secara umumnya, variasi bahasa Melayu dianalisis menggunakan kerangka sifat leksikon, perubahan variasi bahasa Melayu dianalisis berdasarkan Teori Substratum, seterusnya merumuskan hubungan variasi bahasa Melayu dengan budaya setempat. Secara khususnya, tiga objektif kajian iaitu mengenal pasti variasi bahasa Melayu masyarakat Sipitang di Sabah, menganalisis perubahan yang mempengaruhi penggunaan variasi bahasa Melayu di Sipitang, Sabah, dan merumuskan variasi bahasa Melayu dan kaitannya dalam budaya setempat masyarakat Sipitang di Sabah. Sampel kajian ialah kaum peribumi Sabah dari kaum Murut, Dusun, Bajau, Brunei dan Kedayan yang bermastautin di daerah Sipitang. Kajian ini dilakukan dengan menerapkan teori substratum (Aitchison, 2004) yang membahagikan teori ini kepada lima prinsip umum iaitu, unsur asing, substratum lawan pinjaman, prestij sosial dan keperluan fungsi. Kajian ini juga menggunakan kerangka sifat leksikon Asma Haji Omar (2008) dengan memfokuskan pembentukan leksem yang terdiri daripada bahasa standard, kata dialek, kata pinjam dan kata ganda. Seterusnya kajian yang dijalankan secara lapangan ini melibatkan seramai 40 responden yang terdiri daripada kaum di daerah Sipitang. Memandangkan kebanyakan penutur kaum peribumi Sabah menggunakan bahasa Melayu Sabah sebagai bahasa kedua, mereka cenderung meminjam perkataan bahasa ibunda masing-masing. Perkara yang paling ketara dalam kajian ini ialah variasi kawasan atau daerah kerana kelainan penggunaan kata dan ungkapan-ungkapan tertentu dapat dikesan daripada percakapan lima kaum yang dikaji. Seterusnya, hasil dari kajian ini pengkaji mendapati responden daripada lima kaum di Sipitang merupakan golongan yang sangat aktif untuk mencorak variasi bahasa Melayu Sabah. Intipati kajian menunjukkan bahawa dialek Brunei dan Kedayan sangat berpengaruh dalam leksikal bahasa Melayu Sabah. Bahasa Melayu kaum peribumi Sabah turut mencerminkan budaya dialek dalam perkataan-perkataan yang mendukung makna berkaitan kepercayaan agama, idea ghaib, makanan, objek dan amalan. Bahasa Melayu Sabah ialah cabang daripada vernakular Melayu Brunei yang telah menerima pengaruh serantau dan berkembang menjadi satu komunikasi antara kaum dengan ciri pijin.
format	Thesis
qualification_level	Doctorate
author	Ombi, Kamarlin
author_facet	Ombi, Kamarlin
author_sort	Ombi, Kamarlin
title	Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
title_short	Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
title_full	Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
title_fullStr	Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
title_full_unstemmed	Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah
title_sort	variasi bahasa melayu masyarakat sipitang, sabah
granting_institution	Universiti Putra Malaysia
publishDate	2019
url	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/98750/1/FBMK%202021%206%20-%20IR.pdf
_version_	1747813888939786240

Variasi bahasa melayu masyarakat Sipitang, Sabah

Similar Items