Potensi penggunaan tumbuhan hutan semula jadi tempatan untuk kawalan hakisan cerun (IR)
Kajian ini bertujuan menganalisis potensi penggunaan tumbuhan hutan semula jadi tempatan untuk kawalan hakisan cerun. Spesies tumbuhan hutan semula jadi tempatan dilihat mampu untuk mengawal hakisan tanah dan mengukuhkan cerun. Kajian ini menggunakan spesies Syzygium papilose (Kelat Paya), Ploiarium...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | thesis |
| Language: | zsm |
| Published: |
2018
|
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=4503 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Kajian ini bertujuan menganalisis potensi penggunaan tumbuhan hutan semula jadi tempatan untuk kawalan hakisan cerun. Spesies tumbuhan hutan semula jadi tempatan dilihat mampu untuk mengawal hakisan tanah dan mengukuhkan cerun. Kajian ini menggunakan spesies Syzygium papilose (Kelat Paya), Ploiarium alternifolium melchior (Cicada) dan Cratoxylon arborescens (Geronggang) di plot hakisan bagi tujuan melihat kemampuan tumbuhan hutan semula jadi dalam mengawal hakisan dan mengukuhkan cerun. Tempoh pengujian dijalankan daripada Januari 2015 sehingga Mac 2016 dengan jumlah jatuhan hujan sebanyak sebanyak 2685mm. Analisis deskriptif dan regresi digunakan bagi melihat dan menilai potensi spesies. Dapatan kajian menunjukkan spesies Kelat Paya berjaya mengurangkan air larian permukaan (33.77%) dan sedimen (63.97%) tertinggi bagi plot pengujian yang mempunyai rawatan tanah. Tumbuhan Kelat Paya juga mencatatkan pengurangan tertinggi bagi air larian permukaan (31.49%) dan sedimen (62.3%) di plot pengujian yang tiada rawatan tanah. Spesies Kelat Paya turut mencatatkan peratus pengurangan sedimen (48.9%) tertinggi di plot pengujian 70 peratus berbatu. Manakala spesies tumbuhan Cicada mencatatkan pengurangan tertinggi bagi air larian permukaan (24.04%) bagi plot pengujian 70 peratus berbatu. Dapatan kajian juga menunjukkan bahawa spesies yang diuji berjaya mengurangkan jumlah air larian permukaan daripada 23.3% sehingga 33.77%. Ketiga-tiga spesies ini mampu mengurangkan kadar penghasilan sedimen daripada 44.4% sehingga 63.97%. Anggaran kadar kehilangan tanah bagi kawasan kajian adalah sebanyak 453.49 tan per hektar per tahun. Status skala kebolehruntuhan cerun (ROM) berada pada tahap kritikal, disebabkan oleh tekstur tanah adalah jenis berpasir. Kesimpulannya, spesies pokok Kelat Paya adalah yang paling efektif dalam mengurangkan hakisan tanah dan seterusnya mengukuhkan integriti cerun. Walau bagaimanapun, kajian lain boleh dikembangkan dengan cara menggunakan tumbuhan hutan semula jadi lain yang berkemungkinan boleh digunakan di Malaysia, terutama di kawasan yang menerima hujan yang tinggi bagi tujuan pengawalan hakisan di kawasan bercerun. |
|---|